گنجینه27

شخصی در این شعر چهار مصراعی خود فلسفه صحت و سلامت را برای ما بیان می‌کند: بگذار مردم هر چه می‌خواهند بگویند – ولی بهترین راه صحت این است که هرگز خودمان را بیمار نشماریم.

اغلب بیماری ما مردمان بیچاره از پزشکان و از مخیلة خود ما نصیب‌مان می‌شود!

 

وقتی‌که شروع به درک علم و دانش نماییم و به ذات عالی خود یک شویم همة اسرار کشف می‌شود. دانستن و آزاد بودن هدف هر کسی است و در این عصر روشن اشخاص زیادی هستند که به شعور کامل می‌رسند.

کسیکه در همه کاری خداوند را می‌بیند، وجد و نشاط تعریف‌ناپذیر ذات عالی را در وجود خود احساس می‌کند.

کسیکه به خداوند واصل شود و رمز کائنات را دریابد کائنات را مقدس می‌شمارد.

 

روح است که انسان را زنده نگاه دارد گوشت بدرد هیچ‌کار نمی‌خورد.                         

«انجیل»